حلزونی: این بخش که به عنوان محفظه یا هوزینگ نیز شناخته می‌شود، پروانه را در خود جای می‌دهد و نقش مهمی در هدایت جریان هوا دارد.

پروانه: قسمت اصلی فن که با چرخش خود، هوا را به جریان می‌اندازد. پروانه‌ها می‌توانند به صورت خم به جلو (فوروارد)، خم به عقب (بکوارد) یا شعاعی (رادیال) طراحی شوند.

الکتروموتور: نیروی محرکه پروانه را تأمین می‌کند و باعث چرخش آن می‌شود.

صفحه برشی: در دهانه خروجی هواکش قرار دارد و از بازگشت هوای تخلیه‌شده به داخل حلزونی جلوگیری می‌کند.

قیف ورودی: در دهانه ورودی هواکش قرار می‌گیرد و به افزایش بازدهی فن کمک می‌کند.

ورودی هوا: هوا از طریق یک ورودی که در مرکز قرار دارد وارد فن می شود.

عمل پروانه: هوا را در اثر نیروی گریز از مرکز گرفته و به سمت بیرون هدایت می کند.

افزایش فشار: با حرکت هوا به سمت خارج، سرعت آن افزایش می یابد.

تخلیه هوا: هوای پرفشار از طریق خروجی فن خارج می شود، معمولاً با زاویه 90 درجه از ورودی.

قطر پروانه: بر اساس مدل متفاوت است، معمولاً از 300 میلی متر تا 1500 میلی متر متغیر است.
جنس سطل: پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) یا فولاد ضد زنگ
ظرفیت جریان هوا: می تواند جریان هوا از 500 m³ / ساعت تا 100000 m³ / ساعت را تحمل کند.
محدوده فشار: قابلیت ایجاد فشار از 500 Pa تا 20000 Pa.
قدرت موتور: بسته به کاربرد بین 0.75 کیلو وات تا 250 کیلووات است.
سرعت: سرعت عملکرد می تواند از 500 دور در دقیقه تا 3000 دور در دقیقه متفاوت باشد.
جنس: بسته به نیازهای کاربرد، از موادی مانند فولاد ضد زنگ، فولاد کربنی یا آلومینیوم ساخته شده است.
مقدار نویز: طراحی شده برای عملکرد در سطوح نویز کمتر از 85 دسی بل.

پروانه فن سانتریفیوژ یکی از اجزای اصلی فن‌های سانتریفیوژ است که برای جابجایی هوا یا گازها در سیستم‌های تهویه و خنک‌کننده استفاده می‌شود. این پروانه‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هوا را به صورت شعاعی از مرکز به سمت بیرون هدایت کنند.

ویژگی های اصلی پروانه فن صانتریفیوژ:
ساختار: پروانه فن سانتریفیوژ از یک شافت مرکزی و مجموعه‌ای از تیغه‌ها تشکیل شده است که به صورت مارپیچ در اطراف شفت قرار گرفته‌اند.
عملکرد: با چرخش پروانه، هوا از مرکز پروانه به سمت بیرون هدایت می‌شود و این حرکت باعث افزایش فشار و سرعت جریان هوا می‌شود.