این بزرگترین و مهمترین تفاوت فنی است. بسیاری با ما تماس میگیرند و میگویند یک دستگاه پلت برای تولید خوراک ماهی میخواهند. اینجا اولین زنگ خطر برای ما به صدا درمیآید. خوراک آبزیان، به خصوص ماهیان گرمابی و میگو، نباید با دستگاه پلت ساز معمولی تولید شود. دلیل آن به یک فرآیند پیچیده به نام اکستروژن (Extrusion) بازمیگردد.
نیاز به شناوری (Buoyancy)
ماهیها در ستونهای مختلف آب تغذیه میکنند. اگر خوراک به محض ورود به آب غرق شود، ماهی فرصت کافی برای خوردن آن را پیدا نمیکند. این خوراک در کف استخر تجمع یافته، تجزیه شده و کیفیت آب را به شدت کاهش میدهد (با افزایش آمونیاک و کاهش اکسیژن)، که خود عامل بیماری و تلفات است. دستگاه اکسترودر با فرآیندی شبیه به پخت تحت فشار و دمای بالا (بین ۱۱۰ تا ۱۴۰ درجه سانتیگراد)، باعث ژلاتینه شدن کامل نشاسته میشود. این فرآیند، تخلخل و حفرههای هوای میکروسکوپی در بافت خوراک ایجاد میکند که به آن خاصیت شناوری میبخشد.
پایداری در آب (Water Stability)
خوراک میگو باید سنگین باشد و به کف برود، اما نباید در آب متلاشی شود. میگو به آرامی تغذیه میکند. خوراک تولید شده با دستگاه پلت معمولی، در کمتر از ۳۰ دقیقه در آب از هم میپاشد، اما خوراک اکسترود شده میتواند تا ۲۴ ساعت در آب پایدار بماند. این تفاوت، مستقیماً بر ضریب تبدیل خوراک (FCR) و سودآوری فارم شما تأثیر میگذارد.
قابلیت هضم بالاتر
فرآیند پخت در اکسترودر، ساختار پیچیده پروتئینها و کربوهیدراتها را میشکند و آنها را برای سیستم گوارشی کوتاه و ساده آبزیان، بسیار قابل هضمتر میکند. این یعنی جذب حداکثری مواد مغذی و رشد سریعتر.
درون اکسترودر
مشخصات فنی کلیدی: رطوبت بهینه ۲۵-۳۰٪ برای بالاترین کیفیت شناوری، قطر دای ۲-۸ میلیمتر بسته به گونه، و سرعت مارپیچ حدود ۱۵۰ دور در دقیقه. برای خوراکهای پرچرب (>۱۷٪)، سیستم پوششدهی تحت خلاء (Vacuum Coater) پس از اکستروژن، یک ضرورت مطلق است.